Trillende benen, vlinders in je buik… wat is het een zalig gevoel om verliefd te zijn! Het euforische gevoel lijkt wel wat op een glaasje cava te veel. En het is net zo verslavend als drugs. Wat gebeurt er in ons persoonlijke chemie-lab als we verliefd zijn? Welke chemische stofjes spelen een rol in de liefde?
De bekendste 'liefdesdrug' is phenylethylamine, oftewel PEA. Het is een stof die van nature in je lichaam voorkomt en lijkt op amfetamine. Het effect lijkt ook op amfetamine: je kunt de hele wereld aan en nachtenlang doorhalen met je geliefde. It keeps you going!
Shotje dopamine
PEA zorgt er bovendien voor dat dopamine vrijkomt. Dopamine is een neurotransmitter: een molecuul dat signalen afgeeft aan de zenuwcellen. Het speelt een grote rol bij het ervaren van genot en blijdschap. Zonder dopamine worden we depressief, maar als we onze geliefde zien of aanraken, krijgen onze hersenen telkens een shotje dopamine. Dan krijgen we dat verliefde, zwevende gevoel.
Onrealistisch denken
Een van de psychische bijwerkingen van dopamine is dat je onrealistisch gaat denken over het voorwerp van je liefde. Je bent als het ware in een psychotische 'waan' beland. Oppassen geblazen! Je denkt dat jouw geliefde de mooiste en geweldigste persoon op de wereld is. Natuurlijk klopt dat beeld niet met de werkelijkheid, maar je bent zo 'onder invloed' dat je dat gewoon niet ziet. Pas als de verliefdheid uitdooft, merk je zijn of haar slechte eigenschappen op. Dan is de dopaminespiegel in je bloed inmiddels flink gedaald. De uitspraak “liefde maakt blind” heeft natuurlijk zijn oorsprong.
Daling
'Gelukkig' maak je automatisch steeds minder dopamine aan. Net als iedere andere drug, is dopamine zeer verslavend. We hebben al snel steeds grotere hoeveelheden nodig om het gelukkige gevoel te behouden. Op een gegeven moment, meestal na anderhalf à drie jaar, houdt het lichaam de dopamineproductie niet meer bij. Dan zakt de verliefdheid weg. Op dat moment wordt de relatie verbroken. Of de verliefdheid verandert in 'houden van'. Hopelijk dat tweede, maar spijtig genoeg ook vaak het eerste.